266
طوطی دریایی یا پافین(Puffin) به سه گونه کوچک از ماهی‌گیرکان اطلاق می‌شود که بیشتر در سواحل یا جزایر یافت می‌شوند. طوطی دریایی اطلس در سواحل شمالی اقیانوس اطلس و دو گونه دیگر در سواحل شمالی اقیانوس آرام زیست می‌کنند. گونه اطلس گرچه هنوز جمعیت و قلمرو بزرگی دارند ولی تعداد این گونه به شدت کاهش یافته است که آن را در دسته گونه‌های آسیب‌پذیر IUCN قرار داده است.
291
خانواده‌ای از گروه حشرات قاب‌بال با تعداد 6000 گونه که اندازه‌ای از 0.8 تا 18 میلی‌متر دارند. بسیاری از گونه‌های کفش‌دوزک آفات کشاورزی مانند شته و شپشک‌ها را شکار کرده و به عنوان غذا مصرف می‌کنند و بنابر این برای کشاورزی مفید هستند. در کشاورزی زیستی یا ارگانیک(طبیعی و عدم استفاده از موارد شیمیایی مصنوعی) از کفش‌دوزک‌ها برای نابود کردن و دفع بیولوژیک آفات استفاده می‌کنند.
194
گربه‌سانی متوسط با ارتفاع تقریبی 50 سانتی‌متر و وزنی حدود 8 تا 15 کیلوگرم که بومی نواحی اطراف آمریکای مرکزی می‌باشد. این حیوان مناطق نزدیک به آب با پوشش گیاهی بالا و جمعیت بالای طعمه را ترجیح می‌دهد. رابطه پلنگچه با انسان به تمدن‌های سرخ‌پوستان آزتک و اینکا برمی‌گردد و امروزه نیز گهگاه به عنوان حیوان خانگی نگهداری می‌شود گرچه علاوه بر هزینه و زحمت نگهداری ممکن است باعث دردسر یا آسیب به نگهدارنده خود شوند.
220
یک نوع طوطی پر طرفدار با نام دیگر طوطی طوق صورتی که در زبان‌های دیگر نیز اسم‌های گوناگونی دارد و حتی برای استفاده به عنوان حیوان خانگی پرورش داده می‌شوند. دارای چهار زیرگونه که دو زیرگونه آسیایی و آفریقایی بوده و در ایران بیشتر بومی جزایر کیش و قشم هستند. در گذشته‌ای نه چندان دور این طوطی‌های زیبا مثل گنجشک و کبوتر در تهران قدیم فراوان بودند که با تخریب زیستگاه‌ها مانند باغ‌ها کاهش یافته‌اند.
290
این خرچنگ رنگارنگ و زیبا با نام کامل Grapsus grapsus و با نام دیگر خرچنگ سنگ قرمز یا سالی لایت فوت در سواحل غربی قاره آمریکا زندگی می‌کند. پنج جفت پا دارد که اولین جفت چنگال هم هستند. بیشتر جلبک و دیگر گیاهان یا جانوران مرده را می‌خورد. این خرچنگ چابک بوده و سرعت واکنش سریعی داشته و همچنین قدرت جهیدن نیز دارند و بنابر این گرفتن آنها بسیار سخت می‌باشد به طوری که به نظر می‌رسد ذهن شکارچی خود را می‌خواند.
175
کوچکترین گونه از فلامینگو که بومی آفریقا و آسیا بوده و با تعدادی حدود 2 میلیون پرنده بیشترین جمعیت فلامینگوها را دارند. گرچه جمعیت زیادی دارند ولی به علت روند کاهشی به علت فعالیت‌های انسانی در دسته گونه نزدیک به تهدید جای گرفته‌اند. این پرندگان زیبا از اسپیرولینا و جلبک‌ها تغذیه می‌کنند که در دریاچه‌ها و آب‌های بسیار قلیایی زندگی کرده و نوک جانور برای فیلتر کردن و استفاده از این نوع غذا سازگاری یافته است.
187
بزرگترین و سنگین‌ترین نوع گوزن که نام آن برگرفته از زبان‌های آمریکای شمالی به معنی خورنده شاخ‌ها می‌باشد. وزن آنها تا 800 کیلوگرم و قدشان تا 3 متر تا روی سر می‌رسد. شاخ‌ها بسیار بزرگ و خاص بوده و گاهی به 2 متر هم می‌رسند. بینایی ضعیفی دارند و فقط سیاه و سفید را تشخیص می‌دهند. موس‌ها در نواحی جنوبی قطب شمال در جنگل‌های تایگا در قاره آمریکا و آسیا زندگی می‌کنند. تصویر مربوط به موس منطقه چوکوتکا در سیبری شرقی است.
219
یک گونه اسب منقرض شده که با نام اسب وحشی اوراسیایی نیز شاخته می‌شود. آخرین بازمانده این گونه در 1909 میلادی در روسیه و در اسارت مرد. برادران هک(Heck) که جانورشناسانی آلمانی هستند سعی کردند این گونه منقرض شده را احیا کنند. گرچه در ایجاد یک کپی ژنتیکی از این گونه منقرض شده ناموفق بودند ولی اسبی را با رنگ، ظاهر و مشخصات اسب‌های اولیه به وجود آوردند که به نام اسب هک معروف شد.
214
یک گونه از راسو بومی ایالات متحده آمریکا که در خطر انقراض قرار دارد. در سال 1979 منقرض شده اعلام شد ولی در سال 1981 در میتیتس ایالت وایومینگ تعدادی از آنان پیدا شدند که برنامه‌های تکثیر در اسارت آنان اجرا شد و دوباره در طبیعت رهاسازی شدند. علت انقراض مقطعی آنان از دست دادن زیستگاه، انتقال بیماری‌های انسانی به آنان و مسمومیت غیر مستقیم ناشی از کنترل جمعیت طعمه اصلی آنها یعنی سگ دشتی بود.
261
گونه‌ای از گوسفند بومی نواحی طبیعت اطراف دریای خزر شامل ترکیه، آذربایجان، ارمنستان و ایران که تصور می‌شود جد تمامی گوسفندهای اهلی امروزی باشد. جنس نر دارای شاخ‌های پیچ خورده است که البته جنس ماده شاخدار و بدون شاخ نیز وجود دارد. این حیوان چهار زیرگونه دارد که گونه‌های ارمنی، اصفهان، لارستان و قبرسی می‌باشند. به نظر می‌رسد زیرگونه قبرسی در دوران نوسنگی به آنجا انتقال داده شده باشد.
246
یکی از بزرگترین گونه‌های خرس که بومی مدار شمالگان، اقیانوس منجمد شمالی و دریاها و خشکی‌های اطراف آن می‌باشد. گرچه در خشکی به دنیا می‌آیند ولی بیشتر عمرشان را در یخ‌های دریا به سر می‌برند بطوریکه در نروژی به آن خرس یخی و نام علمی آن هم به معنی خرس دریایی است. به علت گرم شدن زمین و تخریب زیستگاه در دسته گونه آسیب‌پذیر جای گرفته‌اند گرچه شواهدی مبنی بر افزایش جمعیت نیز مشاهده شده است.
200
با نام انگلیسی باراکودا(Barracuda) شامل 28 گونه هستند که در بیشتر آب‌های آزاد یافت می‌شوند. دندان‌های تیز و محکم و فیزیک بدنی از آنان شکارچیانی ترسناک و چابک ساخته است. مقطع کم بدن و رنگ نقره‌ای باعث کاهش دید طعمه شده و بدن طویل و قرار گرفتن باله‌های پشتی و مخرجی در عقب بدن به آنان امکان می‌دهد سرعت انفجاری داشته و فاصله بین خود و طعمه را به سرعت پر کنند. در جنوب ایران با نام محلی دوولمی و چنگو شناخته می‌شوند.